W takiej sytuacji znajduje zastosowanie art. 47 ust. 4 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Mianowicie, w sytuacji wystąpienia nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności w miejscu docelowym imprezy turystycznej lub jego najbliższym sąsiedztwie, które mają znaczący wpływ na realizację imprezy turystycznej lub przewóz podróżnych do miejsca docelowego, Podróżny może odstąpić od umowy z Organizatorem bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Innymi słowy, Organizator powinien zwrócić nam całą kwotę, którą z tytułu tej wycieczki dotychczas zapłaciliśmy.
Rzeczona ustawa jest implementacją dyrektywy parlamentu europejskiego i rady z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i w tej dyrektywie, konkretnie w motywie 31 wprost jest wskazane, że do nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności uzasadniających odstąpienie przez Podróżnego od umowy należy zaliczyć m.in. wybuch epidemii poważnej choroby.
Co istotne, odstąpienie od umowy z Organizatorem wycieczki jest możliwe w sytuacji, gdy celem podróży jest państwo, w którym panuje epidemia. W obecnych realiach przeważająca większość obranych kierunków wycieczkowych spełnia ten wymóg, jednakże należy o tym każdorazowo pamiętać oraz przed złożeniem takowego oświadczenia sprawdzić sytuację epidemiczną miejsca docelowego wycieczki oraz jego najbliższego sąsiedztwa.
Należy pamiętać, że warunkiem ubiegania się o zwrot kwoty, która została dotychczas uiszczona na rzecz Organizatora wycieczki jest złożenie na piśmie oświadczenia o odstąpieniu od zawartej umowy, powołując się na 47 ust. 4 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. W konsekwencji, Organizator winien zwrócić wpłacone kwoty w termie 14 dni od złożenia oświadczenia o odstąpieniu.
Jednocześnie, należy mieć na uwadze, iż Podróżny nie ma prawa do dodatkowej rekompensaty (np. odszkodowania ani zadośćuczynienia za szkodę związaną z brakiem możliwości skorzystania z wykupionej imprezy turystycznej).
Warto również zaznaczyć, iż w sytuacji niemożności zrealizowania umowy z uwagi na epidemię czy poważne zagrożenie epidemią Organizator również może rozwiązać umowę z Klientem. O fakcie tym musi poinformować najpóźniej w dniu rozpoczęcia imprezy turystycznej. Innymi słowy, najpóźniej przed wejściem Podróżnego do samolotu, Organizator ma obowiązek poinformować, iż umowa nie może zostać zrealizowana.
Przechodząc do omówienia sytuacji Organizatora należy przede wszystkim pamiętać, iż każde biuro podróży jest zobowiązane do wpłacania każdorazowo od Podróżnego kwoty do 30,00 zł na specjalny Turystyczny Fundusz Gwarancyjny. W przypadku zaś odstąpienia od umowy, albo rozwiązania umowy przez Organizatora, które pozostaje w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2, może on zwrócić się do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o zwrot wpłat przekazanych na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny o którym mowa w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Powyższe rozwiązanie zostało wprowadzone przez Ustawodawcę w art. 13 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych z dnia 2 marca 2020 roku, wprowadził możliwość zwrotu tych kwot dla przedsiębiorców z branży turystycznej.
Niechęć niektórych organizatorów wyjazdów turystycznych do dokonywania zwrotu opłat na podstawie art. 47 ust. 4 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych może rodzić duże obawy, czy klient będzie musiał dochodzić swoich praw na drodze postępowania cywilnego. Zasadność takiego roszczenia wydaje się bezsporna, jednak w sytuacji odmowy wypłaty środków będzie się to wiązało z koniecznością oczekiwania na rozstrzygnięcie sprawy przez sąd.
